لعاب لایه شیشه ای نازکی است که سطوح فرآورده سرامیکی را پوشش داده و در اثر ذوب مواد اولیه معدنی در سطح بدنه یا بوسیله پخت بدنه در حضور بخارات قلیایی ایجاد می شود. البته لعاب به شکل های پوشش یافته آمورف در نتیجه خوردگی و فرسایش شیمیایی سطوح مواد اولیه دیرگداز به وسیله مواد اولیه مذاب و سرباره ها نیز بوجود می آید، در ضمن بر روی قطعات فلزی تحت عنوان “مینا” یا لعاب فلزی(Enamel) نیز مورد استفاده بوده لذا به پوششی شیشه ای یا زجاجی که بر روی فلزات، شیشه ها یا دیگر قطعات سرامیکی بکار رفته و پخته شوند اطلاق شده که غالباً پوشش بر روی فلزات به عنوان پوشش های چینی معروف است. ماده تشکیل دهنده لعاب را که پودر بسیار نرمی است به روش های مختلفی روی جسم مورد نظر لعاب کاری و سپس پخت می کنند. بطوریکه در اثر خمیری شدن و سپس سرد کردن، تمام سطح جسم سرامیکی را پوشش نازکی فرا می گیرد. لعاب همواره در دمای کمتری نسبت به بدنه سرامیکی به حالت خمیری و مذاب در می آید. در تولید سرامیک ها، هدف از پوشاندن سطوح بدنه به وسیله لعاب، به طور عمده به دلایل زیر می باشد:
۱- زیباتر نمودن فرآورده ها
۲- افزایش مقاومت شیمیایی
۳- افزایش مقاومت فیزیکی
۴- افزایش مقاومت مکانیکی(سایش یا خراش)
۵- صیقلی کردن سطوح
۶- بهداشتی شدن سطوح(کاهش نفوذپذیری، آنتی باکتریال)
۷- رنگی کردن سطوح
قوانین ارسال دیدگاه